نميدانم...


دل مـن نازك است يـا چشمان تـو خيلي تــــيز!

هــر گاه نگـــاه خسته ام را بــه تــو مي دوزم ...

بنــــد بنــــد دلــم پاره مي شــود !

هر گاه لبخند ميزني ...

پاي منطقم كه هميشه به آن ميباليدم، مي لنگد!

و آن وقت اين احساس است كه بين ما حكومت مي كند ...

روايت من و تو عجب جنس غريبي دارد !!