شکسته

 

بایه قامت شکسته،بانگاهی مات وخسته

سرشوبرده توشونش،یه نفرتنهانشسته

توی تنهاییش یه درده،جای پای قلبی سرده

گل سرخی بوده اما،دیگه پژمرده وزرده

فارغ ازدیروز وفرداش،غرقه تودریای درداش

حسرتش یه عشق نابه که وفاکنه به عهداش...