وقتی که قلبم ، همین قلبی که اینک عاشق است ، در گوشه ای تنها بود و خسته

وقتی که این احساس ، همین احساس آشنا ، پر از غم بود و در هم شکسته

نه ستاره ای بود در آسمان تاریکم و نه همدلی بود در دنیای تیره و تارم

وقتی که پرنده ی تنها بر روی شاخه ی خشکیده برایم میخواند شعر غم را

وقتی که چشمهای پر از اشکم عذاب میداد قلب تنهایم را

امیدی نداشتم به زندگی ، تصویر تنهایی را میدیدم با حالی پر از آشفتگی

حالا تو هستی و آسمانی پر ستاره

قلبم مثل گذشته تنها نیست ، نفس گرفته است دوباره

حالا تو هستی و دل پر از احساس من

تو در آن طوفان پر از درد شدی یک قایق نجات برای من

حتی یک لحظه فکر نبودنت مرا عذاب میدهد

نمیخواهم روزی بی تو باشم ، تو نباشی و من دوباره تنها باشم

نمیخواهم ، نمیتوانم ، محال است بی تو زنده باشم

این قلب عاشقم ، همین قلبی که اینک به امید تو می تپد

به من نوید روزهای شیرین با تو بودن را میدهد

به امید آن روزها نشسته ام

من که به تنها آرزویم رسیده ام

خودم را در کنار تو بر روی قاب سفید زندگی کشیده ام

آغوش تو گناه نیست

بوسه آغازی برای ما شدن.

لحظه ای با دلبری تنها شدن.

بوسه یعنی عشق من ، با من بمان

 نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند

 
مثل آسمانی که امشب می بارد....

  میگن هیچ عشقی تو دنیا

مثل عشق اولی نیست

میگذره یه عمری اما

از خیالت رفتنی نیست

داغ عشق هیچکی مثل

اون که پس میزنتت نیست

چه بده تنهاشی وقتی

هیچ کسی هم  قدمت نیست

 چقده سخت بدونی

اون که میخوایش نمیمونه

همه وجودش مال اونه

چه بده برای اونکه

جون میدی غریبه باشی

بگی میخوام با تو باشم

 چه سخت ..

هم پاییز باشد ! ...

هم ابر باشد ! ...

هم باران باشد ! ...

هم خیابان ِ خیس باشد ! ...

امـــــا...

نه تـــــو باشی ...

نه دستی برای فشردن باشد ...

نه پایی برای قدم زدن باشد ...

و نه نگاهـــی برای زل زدن ....

 در گفتن و شنیدن جملہ ی "دوستت دارم" چہ رازے نہفتہ است؟!

کہ کسے کہ میگوید عاشقتر میشود و کسے کہ میشنود بےتفاوت تر..

.

 نگران نباش حال دلم خوب است ....

هـــمــیــشــه نــــه ولــــی گـــاهـــی مــیــان بـــودن و خـــواســتـن فـ ـاصـلــه مـــی اُفــتــد وقـ ـتــهــایـــی هـــســت کـــه کــســی را بـــا تــمـــام وجــــود میخواهــــی ولــــــی نــــبـــــــایــــد کــنـــارش بــــاشـــی

  آمدنت را یادم نیست

بی صدا آمدی

بی آنکه من بدانم

بی اجازه ماندی

بی آنکه من بخواهم!

اما اکنون،

با ذره ذره وجودم

ماندنت را امنا می کنم.
در قلبم بمان که ماندنت را سخت دوست دارم!!!

چقدر پر می کشد دلم ...!

به هوای تـــــو!

انگار تمام پرنده های جهان در قلبم آشیانه کرده اند............

از تو دلگیر نیستم!!!

از دلم دلگیرم

که نبودنت را صبورانه تحمل میکند...........

چقدر دورتر از احساسم ایستاده ای

آنجا که تو ایستاده ای

صدای مرا هم نمی شنوی

.

.

چه برسد به دلتنگی.. .




 

 

  می اندیشم زندگی رویاییست و بال و پری دارد به اندازه عشق. 
بیاندیش که اندازه عشق در زندگیت چقدر است؟ 
آثار عشق در کجای زندگیت است؟ 

باز در کلبه تنهایی خویش

عکس روی تو مرا ابری کرد

عکس تو خنده به لب داشت ولی

اشک چشمان مرا جاری کرد.

 یک پیاده رو...